Czy po wyrwaniu zęba można palić?
Zarezerwuj wizytę!
Zarezerwuj on-line lub zadzwoń
Porady stomatologiczne
Czy po wyrwaniu zęba można palić?
Ekstrakcja zęba to prosty zabieg chirurgiczny. Polega on na całkowitym usunięciu zęba z zębodołu — z wykorzystaniem kleszczy ekstrakcyjnych lub poprzez zabieg dłutowania. Zabieg ekstrakcji jest obarczony ryzykiem pojawienia się powikłań, których można uniknąć stosując się do zaleceń stomatologa. Jednym z nich jest całkowite unikanie nikotyny — między innymi pod postacią papierosów.
Kiedy można zapalić po wyrwaniu zęba?
Uzależnienie od nikotyny to duże wyzwanie dla osób, które są po ekstrakcji zęba. Papierosy to uzależnienie zarówno fizyczne, jak i psychiczne — ciężko przełamać ten szkodliwy nawyk nawet mimo zaleceń stomatologa i wysokiego ryzyka pojawienia się groźnych powikłań pozabiegowych. Po zabiegu należy wstrzymywać się z paleniem tak długo, jak to możliwe.
Zalecanym minimum w tym zakresie jest okres wstrzemięźliwości trwający 3 dni. U większości osób po tym czasie rana jest już całkowicie zagojona. Pacjent, który ma bardzo dużą potrzebę i musi zapalić wcześniej, powinien zasłonić ranę gazą. Palenie w takiej sytuacji powinno być bez zbytniego zaciągania i przytrzymywania dymu w ustach. Po paleniu należy przepłukać jamę ustną wodą lub płynem antyseptycznym.
Dlaczego nie wolno palić po usunięciu zęba?
Po zabiegu chirurgicznym należy odczekać pewien czas, nim Pacjent wróci do palenia papierosów. Wynika to z faktu, że nikotyna ma negatywny wpływ na ranę pozabiegową. Każdy papieros przedłuża czas gojenia i zwiększa ryzyko pojawienia się powikłań.
Przede wszystkim palenie papierosów powoduje dłuższe gojenie się rany, co ma wpływ na ostateczny efekt zabiegu. Trudno gojące się rany są powodem do niepokoju — proces zabliźniania jest istotny, by uniknąć zakażenia. W okresie gojenia Pacjent powinien podejmować czynności mające na celu przyspieszenie całego procesu i chronienie rany przed infekcjami, zamiast utrudniać ten proces.
Prócz tego, palenie papierosów może doprowadzić do pojawienia się suchego zębodołu. Wynika to z faktu, że podczas zaciągania powstaje podciśnienie, które może prowadzić do uszkodzenia skrzepu. Skrzep stanowi naturalną barierę chroniącą zębodół przed zakażeniem, a jego uszkodzenie grozi poważnymi konsekwencjami. Suchy zębodół przejawia się przede wszystkim intensywnym, pulsującym bólem, promieniującym do ucha i skroni. Leczenie suchego zębodołu wymaga przepłukania rany celem usunięcia zanieczyszczeń, a w niektórych przypadkach stosowania antybiotyków.
Kolejnym zagrożeniem wynikającym z palenia papierosów przy niezagojonej ranie po ekstrakcji jest pojawienie się zapalenia okostnej. Okostna to tkanka, która chroni kości i odpowiada za ich prawidłową regenerację, co po ekstrakcji zęba jest niezwykle istotne. Zapalenie okostnej przejawia się bólem kości, gorączką i opuchlizną. Leczenie okostnej wymaga stosowania antybiotyku — terapia antybiotykowa trwa nie dłużej niż 14 dni. Prócz tego ranę warto przepłukiwać naparem z rumianku i szałwii.
Zachęcamy do kontaktu
(+48) 91 433 07 76
klinika@dr-gajda.pl
