Jak zmniejszyć opuchliznę po wyrwaniu zęba?

Nie mniej ważną kwestią od tej, ile czasu schodzi opuchlizna po usunięciu zęba jest sposób gojenia się rany i towarzyszące mu objawy. Jeszcze przed zapoznaniem się ze sposobem dbania o ranę dobrze zapamiętać, co jest szczególnie niepokojącym sygnałem wymagającym konsultacji ze stomatologiem: 

• Pojawienie się wysokiej gorączki, ropnej wydzieliny lub mogącego świadczyć o jej obecności nieprzyjemnego zapachu i smaku – wskazują one na zakażenie rany.
• Obfite krwawienie, zwłaszcza utrzymujące się po kilku dniach. Powinno być coraz skąpsze po uformowaniu się skrzepu i z czasem ustać.
• Zbyt szybkie odpadnięcie skrzepu, wskutek czego dochodzi do poekstrakcyjnego zapalenia zębodołu, potocznie nazywanym „pustym zębodołem” lub „suchym zębodołem” – towarzyszą mu wyjątkowo silne dolegliwości bólowe.
• Opuchlizna zwiększająca się po 3. dniu, również z towarzyszącym jej narastającym bólem niemożliwym do ukojenia dostępnymi środkami przeciwbólowymi.

Ile czasu schodzi opuchlizna po ekstrakcji zęba?

Opuchlizna po ekstrakcji zęba może pojawić się już kilka godzin po zabiegu lub następnego dnia. Początkowo zwiększa się, aż do 2-3. dnia. Później zaczyna ustępować i może zniknąć już po 5-7 dobach od ekstrakcji. Zimne okłady, powszechnie kojarzące się z redukcją wszelkich obrzęków, znacząco pomogą tylko w pierwszych dwóch dobach  po usunięciu  zęba. 

Nie ma podstaw do niepokoju, gdy w ciągu tych kilku dni różne sposoby na to, jak zmniejszyć opuchliznę po usunięciu  zęba nie dadzą oczekiwanego efektu. Obrzęk pozabiegowy jest normalną odpowiedzią organizmu na przeprowadzony zabieg i  towarzyszy procesowi gojenia. Istotne jest, by odpowiednio dbać o ranę, co pozwoli uniknąć dodatkowego dyskomfortu lub powikłań.

 Jak zmniejszyć opuchliznę po usunięciu ósemki? 

Usunięcie ósemki nie wiąże się z koniecznością stosowania wyjątkowych środków. To, co na opuchliznę po usunięciu „zęba mądrości” zadziała kojąco będzie tak działać także w przypadku  usunięcia innego zęba. Głównym powodem większego dyskomfortu po ekstrakcji ósemek jest ich stosunkowo duża liczba korzeni oraz rozmiar samego zęba. Wpływa on na wielkość powstałej rany, a dodatkowo ta ulokowana jest w miejscu trudniej dostępnym. Dlatego zachęcamy do zapoznania się nie tylko ze sposobami na to, jak zmniejszyć opuchliznę po usunięciu zęba, ale też na prawidłowe dbanie o miejsce ekstrakcji.

Usunięcie jednego z dolnych zębów trzonowych, w szczególności ósemki, może jednak powodować dodatkowy dyskomfort w postaci uczucia mrowienia lub drętwienia w jego okolicy. Wynika to z bliskości nerwu językowego i nerwu zębodołowego dolnego, jednak przy prawidłowo przeprowadzonym zabiegu z czasem ustąpią.

Co na opuchliznę po usunięciu zęba?

Pierwsze środki zmniejszające opuchliznę można zastosować jeszcze zanim ta osiągnie swój ostateczny rozmiar, tuż po powrocie do domu. Bezpośrednio po zabiegu pacjent otrzyma opatrunek uciskowy, który należy zagryzać lub dociskać dłonią przez 30 minut. Możliwe, że konieczna będzie zmiana opatrunku i dociskanie przez wskazany czas również w domu. Dyskomfort zwiększy się po ustaniu działania środków znieczulających. Zimne okłady są dobrym sposobem na to, jak zmniejszyć opuchliznę po usunięciu zęba jedynie przez najwyżej pierwsze dwie doby po zabiegu – później obrzęk osiąga zazwyczaj swój maksymalny rozmiar, a zimne okłady są nieskuteczne, choć mogą nadal łagodzić ból. Pomagają zarówno specjalne kompresy chłodzące wypełnione żelem, jak i proste woreczki z lodem – należy pamiętać, by nie przykładać ich bezpośrednio do twarzy, a izolować przez materiał. Zimny okład można przykładać najwyżej 20 minut, a przed kolejnym należy zrobić przerwę około pół godziny. Jakie jeszcze zalecenia dotyczą pierwszych dwóch dni po zabiegu?

• Pierwszy posiłek można spożyć po co najmniej 2 godzinach od zabiegu, gdy przestaną działać środki znieczulające. Nie na każdy zabieg należy przychodzić na czczo – to zalecenie dotyczy zwykle tych przeprowadzanych w znieczuleniu ogólnym.
• Nie powinno się przyjmować leków przeciwbólowych zawierających kwas acetylosalicylowy (Aspiryna), który rozrzedza krew, co zwiększa ryzyko krwawienia i utrudnia gojenia się rany.
• Zęby można myć po około 12 godzinach, o ile po ich upływie nie występuje nadmierne krwawienie. Okolicę rany należy początkowo omijać i delikatnie szczotkować dopiero po 2-3 dniach szczoteczką o miękkim włosiu.
• Przez pierwszą dobę lub dwie należy się wstrzymać od palenia – nie tylko papierosów klasycznych ale także elektronicznych, chodzi bowiem o zaciąganie się tworzące w jamie ustnej podciśnienie, które może skutkować uszkodzeniem lub uwolnieniem skrzepu. Z tego samego powodu odradzane jest picie przez słomkę czy intensywne płukanie jamy ustnej. Szkodliwe są także nikotyna i substancje smoliste zawarte w spalanym tytoniu.
• Szczególnie w tym okresie należy unikać czynności oraz używek podnoszących ciśnienie krwi. Dotyczy to również schylania się i spania z opuszczoną głową.
• Spożywane posiłki i napoje powinny być najwyżej letnie – wysoka temperatura może uszkadzać powstający skrzep.
• W drugiej dobie można rozpocząć płukanie jamy ustnej wymienionymi niżej preparatami.

Nie ma znaczących różnic między tym, jak zmniejszyć opuchliznę po usunięciu ósemki, a jak postępować po usunięciu innego zęba. Położenie w głębi jamy ustnej utrudnia jednak utrzymanie rany po wyrwaniu ósemki w czystości. W dbaniu o higienę rany po ekstrakcji w całym procesie gojenia pomóc mogą:

• Preparaty zawierające chlorheksydynę. Część z nich ma w składzie dodatkowo wyciągi z jednej lub kilku roślin, stąd należy zapoznać się ze składem i działaniem poszczególnych komponentów przed osobnym zastosowaniem innych preparatów roślinnych.
• Ostudzone napary z szałwii lub rumianku. Podobnie jak w przypadku dostępnych w aptece preparatów, i tymi należy płukać jamę ustną delikatnie, najlepiej poprzez ruchy głowy, nie intensywnie jak podczas np. wypłukiwania pasty do zębów. Zarówno naparami ziołowymi, jak i zakupionymi gotowymi preparatami należy płukać jamę ustną 3-4 razy dziennie, po spożyciu głównych posiłków. Częstsze ich używanie może skutkować przesuszeniem i podrażnieniem.
• Sól fizjologiczna. Choć można przygotować roztwór soli kuchennej w ciepłej wodzie samodzielnie, odmierzone „na oko” ilości soli i wody niekoniecznie dadzą odpowiednie stężenie, za to w zakupionej soli fizjologicznej są ściśle określone.